شورای هماهنگی جبهه اصلاحات با نام اولیهٔ شورای هماهنگی جبهه دوم خرداد چتر سازمانی ائتلاف و شورای اصلی گروههای سیاسی جناح اصلاحطلبان از سال ۱۳۷۸ تا سال ۱۳۹۹ بود.
تشکیل
در ۱۳ نوامبر سال ۱۹۹۹ هجده گروه گرد هم آمدند و شورای هماهنگی جبهه دوم خرداد را با هدف یکپارچهسازی استراتژی اصلاح طلبان تشکیل دادند. نامگذاری دوم خرداد به تاریخ پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ برمیگردد. گروه بعدها گروههای هجدهگانه جبهه دوم خرداد نامگذاری شد.
ائتلاف در دوران اصلاحات
ائتلاف آنها در انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۷۸ قادر بود تا تقریباً تمام ۳۰ کرسی در مهمترین حوزه یعنی تهران را بهدستآورد. در حالی که گروههای مختلف از ائتلاف دیدگاههای کمی متفاوت داشتند ولی اولویت همه آنها حمایت از اصلاحات محمد خاتمی بود.
با وجود اینکه اصلاح طلبان تمام ۱۵ کرسی شورای شهر تهران در سال ۱۳۷۶ را در اختیار داشتند درگیری و اختلاف نظر بین نمایندگان از حزب کارگزاران سازندگی ایران با جبهه مشارکت و حزب همبستگی به تدریج به نقطهای رسید که شورا دو ماه مانده به انتخابات شورای شهر سال ۱۳۸۱ توسط وزارت کشور منحل شد. شورای هماهنگی جبهه دوم خرداد اعلام کرد که از هیچیک از نمایندگان تهران حمایت نمیکند و گروهها روی یک لیست واحد انتخاباتی سازش کنند. اعضای گروه موفق به جمعبندی و اتحاد در لیست واحد نشدند و بیش از ۱۰ لیست انتخاباتی اصلاح طلب منتشر شد؛ بنابراین اصلاح طلبان شکست سنگینی را متحمل شدند و همه صندلیها به ائتلاف آبادگران ایران اسلامی وابسته به اصولگرایان رسید و محمود احمدینژاد شهردار تهران شد.
پس از رد صلاحیت بسیاری از کاندیداهای ائتلاف توسط شورای نگهبان برای انتخابات مجلس سال ۱۳۸۲ تحصن نمایندگان در مجلس، در تاریخ ۳۱ ژانویه سال ۲۰۰۴ این شورا اعلام کرد: «نمیخواهد در انتخابات شرکت کنند» و اصولگرایان برنده انتخابات شدند.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ ایران با اصلاح طلبان نتوانستند به اجماع دست یابند و با اعلام کاندیداتوری اکبر هاشمی رفسنجانی، مصطفی معین، مهدی کروبی و محسن مهرعلیزاده به عنوان نامزد گروههای اصلاح طلب، محمود احمدینژاد برنده انتخابات شد و اصلاح طلبان بار دیگر به اصولگرایان باختند.